woensdag 16 december 2020

Mijn vriend. De PvdA-er die van de brug sprong.

Het was geen regen, maar meer een soort vuile donkere mist in de avond. Het plakte vuil tegen de ramen. De gordijnen konden nu wel dicht.

Op de achtergrond luisterde ik naar het onregelmatige gekakel. Geraaskal of rustig spreken, het kwam uit mijn laptop. Meewarig bekeek ik de mimiek van onze burgervader. Ik zag een vermoeide, gesloopte man. Wat een chaos dacht ik. Zo is het dus. Meer is er niet. Alleen maar minder. Zo ziet verval er dus uit, aan het eind van het jaar. Richting het nieuwe jaar.

Ik dacht terug aan mijn tijd, in een andere stad. Een stad met een ziel. Reuring, warmte, hoe klein dan ook. Misschien omdat ik jonger was, en nog meer met een roze bril naar het leven keek. Wellicht was dat het.

Dat ik hem toen, voor hij voor de PvdA de raad in ging, een klein cadeau gaf. Een notitieblok met potlood en plechtig de woorden sprak: "Zo vriend, zo kun je altijd blijven nadenken, aantekeningen maken, doorvragen en nooit meer de weg kwijt raken. Dan word je een groot sociaal man!" En ik gaf het hem, met een open warme knuffel.

Trots als een aap, zoals een man kan zijn, zag ik hem glimmen. Ego en testosteron, het zijn mooie stoere eigenschappen, maar soms ook heel nare.

Op de achtergrond hoorde ik gebonk. Het geluid kwam uit mijn laptop. Vuisten op een tafel slaand. Een bestuurder werd emotioneel, kwam er niet uit. Bonkend op zijn tafel slaan. Je zag het niet. Hoorde het en zag de mimiek. Je rook het niet, maar wel zag ik de angst in zijn ogen. 
Man, man, wat een droefenis. Waarom? Waarom zo? Ik hoor niemand schrijven?

Mijn vriend verloor ik uit het oog. Hij verloor zijn kladblok en ook zijn potlood. Hij hield iets heel lang verborgen, en deed iets wat niet mocht. Kwam er niet meer uit. Vluchtte.

Ver weg van familie, vrienden, werd het hem te veel.
Hij sprong van de brug. 
Van grote hoogte. 
Nog één keer stoer met een groot ego: "Kijk, wat ik durf! Doe...."

Ik voel een verstikkend verdriet in mijzelf opkomen. Te wijs geworden om het niet meer weg te stoppen. 
Kansloos sprong die PvdA-er van de brug.

Hij had dit nooit, nooit moeten doen.

maandag 28 september 2020

Eindhoven en de focusgebieden. Hoe de binnenstad is verdeeld en verkocht.

Dinsdagavond 22 september 2020 was het weer zover. De gemeenteraad kwam bij elkaar, er was weer een meningsvormende vergadering over het onderwerp: "Verdichtingsvisie Binnenstad".

Als sluitstuk die avond, mocht ik 5 minuten inspreken over een onderwerp dat de stad blijvend gaat beschadigen. Een onderwerp dat nu alleen maar gaat over meer en hogere gebouwen, plinten, suikerklontjes, Brainport laag en verticaal groen. Knelpunten als leefbaarheid, gebrekkige sociale cohesie, betaalbaarheid en alle andere zachte componenten die een stad nodig heeft om prettig met elkaar samen te leven en te werken, komen gebrekkig aan bod.

Heeft u weleens een raadslid aan het college de vraag horen stellen:"Kunt u ons als Raad de onderbouwing geven voor dit plan?" Nee, het zal niet gebeuren.

Heeft u politici verantwoording zien afleggen over het huidige proces, om dit proces / deze kermis te stoppen? Nee, dat doet men niet in Eindhoven. Daarvoor zijn de servetafspraken, schulden die tussen partijen uitstaan, veel te groot. Achter alle tekeningen, XXL, XL, L of M tekens gaan behalve Euro's, vele zakelijke contractafspraken schuil. Overeenkomsten die met dit - en vorige colleges zijn gemaakt, over alle hoogbouwplannen die ooit zijn bedacht. Als burger bent u dus "kaltgestellt". Het aannemen van de nu voorliggende Verdichtingsvisie Binnenstad is het sluitstuk.

De binnenstad is zonder dat u het wist of ooit naar bent gevraagd; verdeeld en verkocht. 

Juist daarom, maar ook om andere redenen, sprak ik als laatste burger, nog één keer in, noem het; "Vastlegging voor het nageslacht".


Geachte raadsleden en overige luisteraars,

 

Raad en burgers worstelen in het vinden van een balans om te komen tot een evenwichtige hoogbouwvisie. Corona, financiële crisis, de ecologische ineenstorting, het heeft geen invloed op deze planvisie. Dit getuigt van weinig realiteitszin.

De concept Verdichtingsvisie Binnenstad is ruimtelijk verkleind t.o.v. de versie uit 2019. Men past de postzegelstrategie toe, want eerder viel het Emmasingel-kwadrant en Stationsgebied af.

In mijn zienswijze over de Omgevingsvisie gaf ik aan dat het hoogbouwplan TAC, in oktober 2019 door de Raad o.b.v. niet juiste informatie was goedgekeurd. Het niet volgen van een “goede ruimtelijke ordening” zoals dit bestuurlijk heet, leidt tot ellende. Ingetekende XL-hoogbouw, kan niet volgens de huidige hoogbouwvisie. Supervisor Adriaan Geuze adviseerde nooit een XL-hoogte, had het vooral over het realiseren van het groen/blauwe park. U vindt dit terug op YouTube.

 

Wat is hier gebeurd terwijl dit college van ontwikkelaar wisselde? Rechtszekerheid voor bewoners?

Hiermee is het risico van ‘het idee focusgebieden’ in dit concept Verdichtingsvisie Binnenstad benoemd. Burgerinspraak is zo een wassen neus geworden, omdat men niet een zienswijze kan indienen. 

De binnenstad, waarvan de afbakening wisselt, is verknipt in focusgebieden. Door dit op straat, pleinniveau te doen, vervaagt de bestuurlijke verantwoordelijkheid. Nog vrije (publieke) ruimte, is een speculatief model geworden. Bewoners worden zo nog meer vogelvrij verklaard.

Financiële problemen, angst om bestuurlijk te kiezen en niet te hoeven kantelen. Beste Raad kies niet alleen voor verticaal groen! Ga voor kwaliteit. Kies ‘voor minder’. Beperk het aantal locaties sterk. Creëer fors groene ruimte op maaiveld, in het kleine centrum. Vergroot het stadhuisplein na de sloop van gebouwen en vergroen dit. Ontwikkel anders. Werk actief samen met burgers.

De opgeknipte Verdichtingsvisie leidt tot versplinterde beginspraak. Niet efficiënt en effectief voor bewoners waar plannen neerdalen. Wel voor ontwikkelaars. Zij kopen het college of burgers uit. Als dit met burgers niet lukt, eindigen partijen bij de Raad van State. Dit werd bevestigd, toen ik van het weekend de gemeentelijke website las. 


Op de website zag je, dat hoogbouw juist van L naar XL is gegaan (bewoners omgeving Tramstraat zien minimaal 3 tot 5 XL-torens gebouwd worden. Je zult er maar wonen…)

Of het focusgebied XXL bij de Kop van het Kanaal / NRE terrein stond tot vanmiddag ook op de gemeentelijke website maar niet in de visie.

 

Dit is inconsistent, levert zwakke resultaten op, ondanks mailtjes van ambtenaren aan bewoners.

Als reactie op mijn Zienswijze op de Omgevingsvisie over het gebrek aan samenspraak werd ik doorverwezen naar de Verdichtingsvisie Binnenstad. Op mijn reactie over begin-/samenspraak heb ik nooit antwoord gekregen.

Conform een eerder raadsbesluit vroeg ik het college om de Supervisor voor de Kanaalzone aan te stellen. Of dat slimme burgers uit de omgeving dit zelf gaan organiseren, om vernieuwend vooruit te werken. Het bleef stil.

De annotaties (track and change) bij de toegevoegde brief van Winy Maas aan dit Raadsdossier zijn er niet. Dit is weer een voorbeeld (track and change) waardoor burgers, raadsleden niet kunnen reageren op deze visie. "Hoeveel concepten zijn er, en met welke heeft u te maken?"

Bij een niet juist dossier moet de wethouder het werk over doen.

Je weet dus niet wat Winy Maas bedoelt, wijzigt, etc. Wel zie je locaties erbij komen. De Kop van het Kanaal valt ook buiten de kaart van het grensgebied Binnenstad en is onderdeel van de blauw/groene Ecologische Verbindingszone, hoort bij de groene natuur wiggen van Eindhoven.

Inconsistent is ook dat de heer Maas schrijft dat er samenspraak is geweest voor o.a. de Kop van het Kanaal / NRE terrein. Dit is onjuist. De honderden handtekeningen op zienswijzen ingediend bij het eerdere Omgevingsvisie dossier bewijzen dit.

 

Voor focusgebieden zijn er financiële afspraken met marktpartijen. Toekomstige opbrengsten zijn al in de gemeentelijke cijfers verwerkt. Dat werd mij bevestigd in een gesprek met een raadslid. Maak daarom deze visie dus zo transparant mogelijk. Maak uzelf en de Eindhovense burgers niet kansarm!

 

Tot slot de heer Maas werkt op meer borden in rol en functie. Is door de Raad ingehuurd, met belastinggeld, als onafhankelijke Supervisor, maar ook betrokken bij deelontwikkelingen in een focus gebied (Stadhuisplein). De wederkerigheid die hier meespeelt is onhandig en risicovol. De heer Maas is een speelbal voor partijen die op zoek zijn naar financieel, bestuurlijk of andere vormen van gewin. Dit is een risico voor deze visie, en is zonde van alle energie die door eenieder erin is gestopt.

 

Dank u wel voorzitter en alle aanwezigen.